نیلوفر مظهر جاودانگی
ارزش باستانی این گل در شرق، به اندازه اهمیت تاریخی گل رز در غرب است.
نیلوفر در آب‌های راکد (مرداب) می‌روید. ریشه‌هایش درون لجنزار اما گلبرگ‌هایش به سمت نور در حرکت است.
گل نیلوفر که گل مرداب هم نامیده می‌شود، از تیره‌ای نزدیک به آلاله ها‌ست و در مناطق گرم و معتدل می‌روید. عمر این گل کوتاه است و یک گونه از آن - گل نیلوفر صورتی- تنها سه روز عمر می‌کند.
نیلوفر صورتی هنگام اولین خروج از آب، سفید رنگ است. با غروب خورشید گلبرگ‌هایش را می‌بندد.
روز دوم که با طلوع آفتاب گلبرگ هایش را می‌گشاید، صورتی کمرنگ است.
اما در روز سوم که آخرین روز زندگی‌اش است، با طلوع خورشید گلبرگ‌هایش که دیگر به رنگ صورتی تیره هستند، را می‌گشاید. اما خورشید که غروب می‌کند، دیگر گلبرگ هایش را نمی‌بندد بلکه یا به شکل عمودی به داخل مرداب باز می‌گردد و یا گلبرگ هایش پرپر می‌شود و به این شکل زمان مرگش فرا می‌رسد.
این گل زیبا هم در آب و هم در خاک زندگی می‌کند. گونه‌ای از نیلوفر که در خاک رشد می‌کند، از طریق کاشتن بذر زیاد می‌شود و بذر آن را باید اوایل فروردین کاشت. نیلوفر در آب و هوایی رشد می‌کند که نیاز به مراقبت خاص ندارد، با این حال این گل به آب و هوای خنک سازگاری بیشتری نشان می‌دهد.
نیلوفر آبی چند گونه دارد که با نام‌های نیلوفر آبی سفید، نیلوفر آبی زرد،
نیلوفر آبی معطر، نیلوفر آبی سوئدی و نیلوفر آبی روشن معطر شناخته می‌شوند.